Morgen is het weer kerstmis. Voor mij is dit een tijd van verbinding, liefde en samen zijn. Maar als ik eerlijk ben, heeft het Christendom nooit zo voor mij gevoeld. Ik ben opgevoed in een christelijke traditie, maar wel met een strenge leer. Als kind voelde dat vaak beklemmend en zelfs beangstigend. Het idee dat je alleen goed genoeg was als je precies geloofde zoals het werd voorgeschreven – en dat er anders iets verschrikkelijks zou gebeuren – voelde niet veilig. Het gaf me geen kracht, maar eerder een gevoel van moeten, angst, onzekerheid en wantrouwen en ik keerde mij af van het christendom.
De laatste jaren ben ik gaan ontdekken dat de kern van het christendom iets heel anders is. Eigenlijk is die kern juist prachtig. Liefde, verbinding en compassie – daar draait het om. En wat ik ontdekte, is dat die mooie essentie niet alleen in het christendom te vinden is, maar in alle religies en spirituele stromingen wereldwijd: het boeddhisme, Islam, het sjamanisme, jodendom, indigious tribes, hindoeïsme noem maar op. De oorsprong wijst allemaal naar hetzelfde: dat het goddelijke in onszelf zit. Dat liefde, wijsheid en authentieke kracht niet buiten ons te zoeken zijn, maar in ons hart.
Toen ik dat begon te begrijpen, viel er iets van me af. Want dwang, angst of verplichtingen hebben niets met die essentie en liefdevolle kern te maken. Dat zijn dingen die door mensen zijn toegevoegd, vanuit hun hoofd, vanuit controle en vaak vanuit macht, waarbij het hoofd leidt (lijdt). Het gaat er mi om dat het hart leidt en het hoofd volgt.
Voor mij is het ook de reden dat er zoveel conflicten en excessen zijn ontstaan binnen religies, overtuigingen en stromingen. Het is zo zonde, want het gaat juist om verbinding en omzien naar elkaar. Religie, spiritualiteit, overtuigingen, kerst – het zou moeten gaan over wat ons bindt vanuit onze kern, ons hart, niet over wat ons scheidt, ons hoofd!
En dat is de boodschap die ik deze kerst wil delen. Dat we ons verbinden vanuit ons hart. Dat we voorbij onze verschillen kijken die in ons hoofd bestaan en elkaar ontmoeten in ons hart. Die kern is zo mooi en zo krachtig. Daar zit veiligheid, vertrouwen en verbinding met jezelf en daardoor met anderen.
Hoe gaaf is het om stil te staan bij die verbinding. Of je nu een religie hebt of niet, wat je ook gelooft, die kracht zit in ons allemaal. Als we die vanuit ons hart kunnen voelen en leven, dan kunnen we elkaar écht vinden. Niet vanuit regels, moeten, angst of anders zijn, maar vanuit liefde en compassie. Het vormloze is voor mij deze essentie vanuit het hart en de religie, overtuiging of stroming de vorm vanuit het hoofd. Zolang de vorm het vormloze reflecteert zonder dwangmatigheden en moeten voel ik dat ik connectie heb en hou met de essentie, grenzeloos!
Alle vormen die vanuit de essentie zijn ontstaan vind ik prachtig en zijn inspirerend.
Voor mij is dit de boodschap van kerst. Dat we samenkomen, luisteren naar ons hart en van daaruit verbinden met elkaar. Een kerst vol warmte, licht en liefde – vanuit het hart. Niet alleen met kerst, maar altijd en overal.
Fijne kerst vanuit ons hart!
Kuifje en zijn relatie met religies, overtuigingen en stromingen
Comments